دروغ در لغت به معنای سخن نادرست و ضد صدق است. در اصطلاح عبارت است از اظهار امر خلاف واقع و سخن برخلاف حقیقت. دروغ به ادله اربعه کتاب، سنت، عقل، اجماع، حرام است و آیات و روایات زیادی در نکوهش دروغ و دروغگو وارد شده است. دروغ آثار فردی و اجتماعی زیادی از خود بر جای میگذارد. آثار فردی آن عبارت است از: محرومیت از نماز شب، مایه تشویش روانی، محرومیت از بهشت، دوری از فرشتگان، از بین رفتن نورانیت، بدبینی مردم و .... دروغ علاوه بر آثار فردی، آثار اجتماعی هم در بر دارد ازجمله: رسوایی، سلب اعتماد به نفس عمومی، نفاق، کاهش رزق و روزی، زیان و خسران ظلم، حقگریزی، بیحیایی و .... دروغ میتواند ریشه گناهان دیگر باشد. برای درمان دروغ هم راههایی ذکر شده که ازجمله: از بین بردن ریشه درونی، توجه به پیامدهای دروغ، مجالست با راستگویان یاد ندادن طرق دروغگویی.