menusearch
darolsaqalain.ir

بخش پژوهش

 واکاوی حکم فقهی رقص واکاوی حکم فقهی رقص واکاوی حکم فقهی رقص
از مجموعه احکام و آموزه های اسلام به دست می‌آید که برخی از محرّمات، به عنوان اینکه مقدمه و زمینه ساز سایر گناهان هستند و انسان را در ورطه فساد و تباهی می‌کشانند، اهمیّت ویژه ای دارند. مثلاً غناء و آوازه خوانی مطرب، علاوه بر اینکه فی نفسه و به خودی خود، حرام است، چون مقدمه گناهانی نظیر ارتکاب لهو و لعب، تحریک شهوت، اختلاط مردان با زنان، غافل شدن انسان از یاد خدا و ... می‌شود، اهمیّت بیشتری دارد. همچنین است رقص و رقاصی که طبق نظر برخی از فقها علاوه بر اینکه فی نفسه حرام است، زمینه ساز سایر گناهان مثل تهییج شهوت، ارتکاب ملاهی، شراب خواری، ترویج لودگی و ولنگاری و ... نیز می‌شود.
دوشنبه یازدهم دی ۰۲
 بررسی عامل محوری فقر مطلوب و فقر مذموم و آثار آن‌ها بر زندگی فردی و اجتماعی با تکیه بر آیات و روایات بررسی عامل محوری فقر مطلوب و فقر مذموم و آثار آن‌ها بر زندگی فردی و اجتماعی با تکیه بر آیات و روایات بررسی عامل محوری فقر مطلوب و فقر مذموم و آثار آن‌ها بر زندگی فردی و اجتماعی با تکیه بر آیات و روایات
فقر از نخستین نسل بشری در وجودش نگاشته شده است. در بررسی عامل محوری فقر مطلوب و فقر مذموم و آثار آن به‌دنبال آن هستیم که فقر از حیث عامل‌ها و میزان تأثیر این عامل‌ها بر زندگی فردی و اجتماعی انسان را بررسی نماییم.
شنبه بیست و یکم مرداد ۰۲
 تأثیر عبادات در اخلاق اجتماعی  تأثیر عبادات در اخلاق اجتماعی  تأثیر عبادات در اخلاق اجتماعی 
انسان موجودی است که خداوند تبارک و تعالی او را مختار آفریده و هدف از خلقتش ‌رسیدن انسان‌ها به سعادت، کمال و قرب‌ الهی‌است. انسان به قرب الهی نمی‌رسد مگر این‌که از طریق عبادت بخواهد خود را به معبود نزدیک کند،‌ عبادت‌، خضوع‌، خشوع و تسلیم در برابر دستورات خداوند است. عبادتی انسان را به خدا نزدیک می‌کند و تأثیرگذار خواهد بود که با ‌‌تفکر و تأمل‌همراه باشد؛ در چنین صورتی، انسان از تأثیرات اخلاقی فردی نهایت استفاده را خواهد برد. برخی‌ از عبادت‌ها تأثیرات خاصی در اجتماع می‌گذارد که ما در این مقاله به برخی از آن‌ها اشاره ‌کردیم و به‌صورت مختصر به برخی از آثار اجتماعی آن اشاره کردیم. این آثار اجتماعی از مجموع عباداتی همچون ‌نماز، روزه، امر به معروف و نهی از منکر، انفاق، انتظار فرج و ... حاصل می‌شود که برخی ازآن‌ها عبارتنداز: 1- بازدارندگی ‌از فحشا و منکر؛ 2- موجب الفت اجتماعی؛ 3- تسهیل روابط اجتماعی؛ 4- درس مساوات و برادری؛ 5- کاهش جرایم اخلاقی؛ 6- کسب صبر در روابط اجتماعی؛ 7-مواسات و هم‌دردی با بینوایان؛ 8- حلال شدن درآمدها؛ 9- گرفتن‌حق؛ 10- نجات‌ در قیامت؛ 11- پیشگیری از هلاکت جامعه؛ 12- امید و رجا نسبت به آینده؛ 13- اصلاح جامعه و ... .
پنج شنبه نوزدهم مرداد ۰۲
 جرایم جنسی فردی و راه‌کار‌های پیش‌گیری از آن  جرایم جنسی فردی و راه‌کار‌های پیش‌گیری از آن  جرایم جنسی فردی و راه‌کار‌های پیش‌گیری از آن 
جرم در معنای لغوی مترادف گناه، تعدّی، خطا و عصیان است و در اصطلاح به معنای فعل یا ترک فعل است که مجرم به‌دلیل آسیبی که به اجتماع وارد می‌کند از طرف جامعه مجازات می‌شود. پیش‌گیری از جرم نیز به معنای، انجام هر اقدامی که علیه جرم بوده و آن را کاهش دهد. این مقاله چند عامل جرایم جنسی و پیش‌گیری از آن را بررسی می‌کند. یکی از عوامل جرایم جنسی هواهای نفسانی، بروز نفسانیت و ضعف تقوا است. بزرگ‌ترین دشمن سعادت و رستگاری آدمی، نفس خودبین و هوس‌مدار اوست که زمینه را برای راه‌یابی اخلاق ناپسند به وجود انسان فراهم می‌کند. یکی از راه‌های مقابله با هواهای نفسانی، تقوای الهی و خود نگهداری است. مقصود از تقوای الهی، حفظ روح و جان از هر نوع آلودگی و متمرکزکردن تمام نیروها در اموری است که رضای خدا در آن است. خداوند متعال و اهل‌بیت علیهم‌السلام نیز سفارشات زیادی درباره تقوای الهی و خود نگهداری داشته‌اند.
شنبه چهاردهم مرداد ۰۲
 نقش نظارت عمومی در پیشگیری از جرایم مسئولان نقش نظارت عمومی در پیشگیری از جرایم مسئولان نقش نظارت عمومی در پیشگیری از جرایم مسئولان
در متون اسلامی نظارت عمومی و امر به معروف و نهی از منکر، وظیفه همگانی است که شامل نظارت مردم بر مسئولان نیز می‌شود. این پژوهش به دنبال پاسخ به این پرسش است که نقش نظارت عمومی در پیشگیری از جرایم مسئولان چیست؟ حاصل یافته‌های این پژوهش توصیفی تحلیلی آن است که تذکرات، نباید با مصالح عمومی منافات داشته باشد یا آبروی مسئولان را در خطر بیندازد؛ مگر این‌که چاره‌ای جز افشاگری نباشد. این دو فریضه مهم، وجوبشان توصلی و کفایی است؛ وجوبشان دارای شرایطی است که گاهی به‌صورت فردی و گاهی به‌صورت جمعی امکان‌پذیر است وگرنه ساقط است. در مواردی، نظارت عمومی ضمن این‌که پیشگیری از جرایم است نوعی مجازات نیز محسوب می‌شود. لازم نیست مقام آمر و ناهی از مأمور و منهی بالاتر باشد و امر و نهی با لحن آمرانه و ناهیانه باشد.
پنج شنبه پانزدهم تیر ۰۲